*
ಜಿದ್ದಾಜಿದ್ದಿನ ಕಲ್ಲು ತೂರಾಟ ನಡೆಯುತ್ತಿತ್ತು. ಅಲ್ಲೊಬ್ಬ ಪಾಪ ನಿರಪರಾದಿ ಕ್ರಿಕೆಟ್ ಟೋಪಿ ದರಿಸಿದವನ ತಲೆಗೂ ಕಲ್ಲು ಬಿತ್ತು
*
ಆ ಜಲ್ಲಿಕಲ್ಲು ಇಬ್ಬರನ್ನೂ ಸ್ಪರ್ಶಿಸಿತ್ತು. ಒಬ್ಬನದ್ದು ಕುದಿಯುವ ರಕ್ತ. ಇನ್ನೊಬ್ಬನದ್ದು ಹರಿಯುವ ರಕ್ತ.
*
ಕಾರಣಗಳೇನು ಯಾರಿಗೆ ಗೊತ್ತು? ಎಲ್ಲರೂ ಎಸೆಯುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಅವನೂ ಒಂದು ಕೈ ಎಸೆದೇ ಬಿಟ್ಟ.
*
ಧರ್ಮಗುರುಗಳ ಪ್ರಚೋದನೆಯಂತೆ. ಧರ್ಮ ತಿಳಿಯದವನ ಕೈಲಿ ಮೈಕ್ ಕೊಟ್ಟ ಕರ್ಮ ಅನುಭವಿಸುವುದು ಪಾಪ ಬಡವರು.
✒ಎಂ.ಕೆ
ಆ ಪುಟ್ಟ ಮಗು ಬೀಳುತ್ತಿತ್ತು. ಮತ್ತೆ ಎದ್ದು ನಿಂತಾಗ ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಬೀಳುತ್ತಿತ್ತು. ಮತ್ತೆ ಬಿದ್ದು ಎದ್ದು ಕೊನೆಗೂ ಮೆಲ್ಲಗೆ ಎದ್ದು ನಿಲ್ಲಲು ಕಲಿತೇ ಬಿಟ್ಟಿತ್ತು. ಅದಾಗ್ಯೂ ನಿಲ್ಲಲು ಕಲಿತೆನೆಂಬ ಆನಂದವಿಲ್ಲದೇ ಅಹಮ್ಮಿಲ್ಲದೆ ಮುಂದೆ ನಡೆಯಲು, ಓಡಲು, ಮಾತಾಡಲು ಕಲಿಯುವ ಸತತ ಪ್ರಯತ್ನದಲ್ಲಿತ್ತು. ಈ ಮುಗ್ಧ ಮಗುವಿನ ಮನದಲ್ಲಿ ಮಾಡಿಯೇ ತೀರಬೇಕೆಂಬ ಛಲ ಹುಟ್ಟಿದ್ದಾದರೂ ಹೇಗೆ? ಇದು ಒಂದಾನೊಂದು ಕಾಲದ ಕಥೆಯಲ್ಲ. ನನ್ನ ಮತ್ತು ನಿನ್ನ ನಿನ್ನೆಗಳ ಕಥೆ. ಒಮ್ಮೆ ಎಡವಿದಾಗ ಮತ್ತೆ ಬಿದ್ದಿತೆನ್ನುವ ಬೇಸರದಿಂದ ಏಳದೇ ಸುಮ್ಮನಿದ್ದಿದ್ದರೆ ಇಂದು ನಾವು ನಡೆಯುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ.
ಈ ಛಲದಿಂದ ಬೆಳೆದ ನಮಗೆ ಇಂದು ಛಲದ ಬಲವಿಲ್ಲದಾಗಿ ಹೋಗಿದೆಯೇ? ಇದರಿಂದ ತಾನೇ ಮನುಷ್ಯ ನಲ್ಲಿ ಆತ್ಮಹತ್ಯೆ ಯೆಂಬ ಹೇಡಿತನ ತಲೆ ಎತ್ತಿರುವೂದು. ಉಂಟಾದ ಸಂಕಷ್ಟ ಕ್ಕೆ ಹೆದರಿ ಸ್ವಜೀವನ ವನ್ನೇ ಹತ್ಯೆ ಮಾಡುವುದಕ್ಕಿಂತ ಸಮಸ್ಯೆಗೆ ಅಭಿಮುಖೀಗರಿಸಿ ವಿಧಿಯನ್ನು ಒಲಿಸಿ ಕೊಳ್ಳುವುದಲ್ಲವೇ ಜಾಣತನ? ಆತ್ಮಹತ್ಯೆ ಎನ್ನುವುದು ಸಮಸ್ಯೆ ಗೆ ಪರಿಹಾರ ವಾಗುತ್ತಿದ್ದರೆ ಇಂದು ಈ ಭೂಲೋಕದಲ್ಲಿ ಯಾರೂ ಇರುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಸಮಸ್ಯೆ ಎಂಬುದು ಹುಟ್ಟುತ್ತಲೇ ಇರುತ್ತದೆ. ಅದು ನಮ್ಮ ಜೊತೆಯಲ್ಲಿಯೇ ಇರುತ್ತದೆ. ಅದನ್ನು ಎದುರಿಸ ಬಲ್ಲವನು ಯಾವ ವಿಷಾದಕ್ಕೂ ನೋವಿಗೂ ಒಳಗಾಗುವುದಿಲ್ಲ.
ಸಮಯ ಮೀರಿದೆ
ನಿದ್ದೆ ಬಾರದೆ
ನಿತಾಂಶ ನಾಗಿರುವೆ
ಈಗೊಂದು ಕನಸು
ಮತ್ತೊಂದು ಕನಸು
ನನಸಾಗ ಬಾರದೇಕೆ
-ಎಂ.ಕೆ
ತಾನು ಕಪ್ಪಿನವಳೆಂಬ ಭಾವನೆಯೊಂದಿಗೆ ಸಾಜಿದಾ ಜೀವನವನ್ನು ಮುಂದುವರಿಸುತ್ತಿದ್ದಳು. “ಕಪ್ಪಿನ ಹುಡುಗಿ” ಎನ್ನುವ ಸ್ನೇಹಿತೆಯರ ಡೋಂಗಿ ಮಾತು ಕೇಳಿ ಕೇಳಿ ತನಗೆ ನೋವೋ ಬೇಸರವೋ ಉಂಟಾಗುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಅವಳು ಅಷ್ಟಕ್ಕೂ ಕುರುಪಿಯಾಗಿರಲಿಲ್ಲ. ಸ್ವಲ್ಪ ಕಪ್ಪಾಗಿದ್ದರೂ ಗುಣ ನಡತೆಗಳಲ್ಲಿ ಅವಳನ್ನು ಎಲ್ಲೆ ಮೀರುವವರಿರಲಿಲ್ಲ. ಮಗುವಾಗಿದ್ದಾಗಲೇ ತಂದೆ ತೀರಿಹೋದ ಸಾಜಿದಾಳ ಬಾಳಿಗೆ ತಾಯಿಯ ಬೀಡಿಯೇ ಆಸರೆಯಾಗಿತ್ತು. ತಾನೂ ಪಾರ್ಟ್ ಟೈಂ ಬೀಡಿ ಸುರುಟಲು ಕಲಿತಿದ್ದರಿಂದ ಕೊಟ್ಟ ಬೀಡಿಗೆ ಹಸಿವು ನೀಗುತ್ತಿತ್ತು. ಒಂದು ಭಾಗದಿಂದ ಬಡತನವೆಂಬ ಕೆಂಡವಾದರೆ ಮತ್ತೊಂದು ಭಾಗದಿಂದ ಕುರೂಪಿಯೆಂಬ ಗೋಳು ಎಲ್ಲೂ ಒಂಟಿ ಮಾಡುತ್ತಿತ್ತು. ಆಚೆಮನೆ ಫಾಸಿಲಾಳು ಧರಿಸುತ್ತಿದ್ದ “ಬಟ್ಟರ್ ಫ್ಲೈ” ಪರ್ದಾಗಳು, ಮಿನುಗುವ ಒಡವೆಗಳು ನೋಡಿ ಸಾಜಿದಾಳಿಗೆ ತುಂಬಾ ವ್ಯಮೋಹವೇನೂ ಇದ್ದಿರಲಿಲ್ಲ. ತಾಯಿಯ ಹರಿದ ಬುರ್ಖಾದ ನಾಲ್ಕು ಭಾಗದಿಂದಲೂ ಪೇಚ್ ವರ್ಕ್ ಮಾಡಿ ಫ್ಯಾನ್ಸಿಯಿಂದ ತಂದ ಹತ್ತು ರೂಪಾಯಿಯ ಫ್ಯಾನ್ಸಿ ಒಡವೆಗಳಿಂದಲೇ ತೃಪ್ತಿ ಪಡುತ್ತಿದ್ದಳು.
ನಾ ಬಂದ ಹಾದಿಯಲಿ
ಗಿಡವೊಂದು ಬಗ್ಗಿ ನೋಡುತಿತ್ತು ನನ್ನ
ನಾ ನೋಡದೇ ನಾ ಕಾಣದೇ
ಮುಂದೆಯೇ ಸಾಗಿ ಬಿಟ್ಟೆ
ನಾ ಕೂತ ಮರದ ಮೇಲೊಂದು
ಕಾಗೆ ಕೂಗಿ ಕರೆಯುತಿತ್ತು ನನ್ನ
ನಾ ಕೇಳದೇ ನಾ ತಿಳಿಯದೇ
ಗೆಲ್ಲೊಂದು ಕುಲುಕಿ ಓಡಿಸಿ ಬಿಟ್ಟೆ
ನಾ ಬರುವ ದಾರಿಯಲಿ
ನಾಯಿಯೊಂದು ಹಿಂಬಾಲಿಸುತ್ತಿತ್ತು ನನ್ನ
ನಾ ನೋಡಿಯೇ ನಾ ಗದರಿಯೇ
ಕಲ್ಲೊಂದು ಎಸೆದು ಓಡಿಸಿ ಬಿಟ್ಟೆ
ನಾನಿದ್ದೆಡೆ ಒಂದೊಂದು ಜೀವಿ
ಪ್ರೀತಿ ತೋರುತ್ತಿತ್ತು ನನ್ನ
ನಾ ಗಣಿಸದೇ ನಾ ಗ್ರಹಿಸದೆ
ಅಪರಿಚಿತನಂತೆ ಗೊಣಗಾಡಿ ಬಿಟ್ಟೆ
ಓ ಪ್ರೀತಿಯೇ ನಿನೆಲ್ಲಿ?
ನನ್ನ ಬಿಟ್ಟಿರಲು
ಒಂಟಿ ಮಾಡಿರಲು
ಶಪಥ ಮಾಡಿರುವೇನೋ?
ಹೃದಯಕೇ ಕಿವಿಕೊಡಲು
ಬಡಿತವೇ ನಾ ಕಾಣೆ
ಹೃದಯವೇ ನಿನ್ನಲಿರಲು
ಭಾರಿಸಲಿ ನನ್ನೊಲವು
ಅರಳಿದ ಹೂವಿನೊಲು
ನಿನ್ನ ಮುಖಬಿಂಬವ ನಾ ಕಂಡೆ
ಕಾಳ್ಗಿಚ್ಚಿನ ಸದ್ದಿನೊಲು
ತಿರುಗಿ ನೋಡಿದೇ ನೀನೆಂದೆ
ಮಳೆದುಂಬಿ ಕಾಣುತಿರಲು
ತಂಗಾಳಿ ಬೀಸುತಿರಲು
ಒಲವಲೇ ನಿನ್ನ ನೆನಪು
ಜೊತೆಯಲೇ ನೀನಿರಲು
ಝಳಪು ಜೊತೆ ಹೊಳಪು
ಏನೆಂದು ಬರೆಯಲಿ? ಯಾರ ಕತೆ ಬರೆಯಲಿ?
ಬರೆಯ ಬೇಕೆಂಬ ಹಂಬಲದಾಸೆಗೆ ಏನೆಂದು ಹೇಳಲಿ?
ಪುಸ್ತಕ ಕಯ್ಯಲ್ಲಿದ್ದರೇನು? ಮಸ್ತಕ ದಲಿಲ್ಲದಿದ್ದರೆ
ಪೆನ್ನಿದ್ದರೇನಯ್ಯ ಚೆನ್ನ ವಾಗದಿದ್ದರೆ
ಬರೆಯುವರು ಅವರು
ಅವರ ಕಂಡು ಬರೆಯ ಬೇಕೆನ್ನುವೆ
ಬರೆಯ ಹೊರಟರೆ
ಮಾತುಗಳಿಲ್ಲ ಮೌನವೇ ಎಲ್ಲಾ
ಅವರ ರೀತಿಗಳೆಷ್ಟು
ಕೀರ್ತಿ ಕಾಮನೆ ಗಳೆಷ್ಟು
ನೋಡುವರೆಷ್ಟು ಜನ
ಹೊತ್ತು ಹೊಗಳುವರೆಷ್ಟು ಮನ
ಲೈಕಿಲ್ಲ ವೆನ್ನಲೋ ಲಾಯಕ್ಕಿಲ್ಲ ವೆನ್ನಲೋ
ನೋಡುವವರ್ಯಾರು ಈ ಚೆನ್ನ ವಿಲ್ಲದ ಗೆರೆಯ
ಬರೆಯುವ ಕಷ್ಟ ನೆನೆದು ಬರೆಯನಿಲ್ಲಿಸಿದರೆ
ಬರೆಯ ಬೇಕೆಂಬ ಹಂಬಲದಾಸೆಗೆ ಏನೆಂದು ಹೇಳಲಿ?
-ಕಾಸಿಂ ಎಂ.ಕೆ
ಸೆಳೆಯುವ ಓ ಕಾಂತ
ನೀನಿಲ್ಲದೇ ಏಕಾಂತ
ಜನಮಧ್ಯದಲ್ಲೂ
ಜನಜಂಗುಳಿಯಲ್ಲೂ
ಒಂಟಿತನದ ಗಂಟು
ಏಕಾಂಗಿತನದ ಘಾಟು
ಒಬ್ಬಂಟಿಯಂತೇ
ಏಕಾಕಿಯಂತೇ
ಮುಂದೆಯೂ ಹಿಂದೆಯು
ಸರಸರನೆ ಬರುವ ರಭಸದಿ
ಒಂಟಿ ಕೆಯ್ಯಾಡುತಿದೆ
ಹಿಡಿವ ಕೈಕಾಣದೇ
ಥಟ್ಟನೆ ತಿರುಗಿದಾಗ
ನಿನ್ನ ಪರದಾಟವೂ
ಸಮರ್ಥಕನೆಡೆಗೆ
ಮಗದೊಮ್ಮೆ ಒಂಟಿತನ
ಏಕಾಂಗಿತನದ ಬಹಿರ್ಮುಖ
ಸುತ್ತ ಮುತ್ತ
ಊರ ದೂರ
ವಿಷಾಲ ಜಗದಲಿ
ಏಕಾಂತದ ಪ್ರತಿರೂಪ
ನೆರೆಯವನ ತನ್ನೆಡೆಗೆ
ಸೆಳೆದು ತಬ್ಬುವ
ಓ ಕಾಂತವೇ ಹೇಳು
ನಿನ್ನ ಗುಟ್ಟೇನು?
-ಕಾಸಿಂ ಎಂ.ಕೆ
ಊರ ಜಾತ್ರೆಯವರು ಕಲಕ್ಷನ್ ಗೆ ಬಂದಿದ್ದಾರೆ
ಕೊಡುವುದಿಲ್ಲ ಎನ್ನುವುದಕ್ಕಿಂತ
ಚಿಲ್ಲರೆ ಇಲ್ಲ ಎನ್ನುವುದೇ ಹಿತವೆನಿಸಿತು.
***
ಖಾತೆಯೊಂದು ತೆರೆಯಲು
ಅವಳು ನನ್ನನ್ನು ಹಿಂಬಾಲಿಸುತ್ತಿದ್ದಳು.
ಈಗ ಅವಳು ಪರಾರಿಯಾಗಿದ್ದಾಳೆ
ನೋಡಬೇಕೆಂದರೆ ಸಾಲು ನಿಲ್ಲಬೇಕಂತೆ.
***
ನನಗೆ ಇಂಟ್ರಸ್ಟಲ್ಲಿ ಇಂಟ್ರಸ್ಟಿಲ್ಲ
ಅಂದಮೇಲೆ
ಅವಳಿಗೆಲ್ಲಿ ಇಂಟ್ರಸ್ಟಿರುತ್ತದೆ.
***
ಬಿಕ್ಷುಕನಿಗೊಂದು
ಫ್ರೆಂಡ್ ರಿಕ್ವಸ್ಟ್ ಕಳಿಸಬೇಕು.
ಚಿಲ್ಲರೆಯಿಲ್ಲದ ಲೋಕದಲ್ಲಿ
ಬಿಕ್ಷುಕನ ಬಿಕ್ಷುಕನಾಗಿದ್ದೇನೆ.
ಎಲ್ಲೋ ಓಡುತ್ತೀಯ ಓ ಕಾಲವೇ?
ಹಿಂದುರುಗಿ ನೋಡದೇ
ಮುಂದೆ ಮುಂದೆ ಸಾಗುವೇ
ಆನಂದ ಕ್ಷಣಗಳನೂ
ದುಖಃದ ನಿಮಿಷಗಳನೂ
ನೆನಪಾಗಿ ದಹಿಸಿ
ಎಲ್ಲೋ ಓಡುತ್ತೀಯ ಓ ಕಾಲವೇ?
ಪ್ರತಿದಿನವು ಬೆಳಗಿದ ಭಾನು
ಹಗಲನ್ನು ಕೊಟ್ಟು
ಮತ್ತೆ ಇರುಳು ಆವರಿಸಿ
ಕತ್ತಲೆಯನು ಬಿಟ್ಟು
ದಿನದಿನವೂ ಚಲಿಸುತ್ತಿರುವೆ
ಯಾರ ನಿಲುವಿಗೂ ನೀನಿಲ್ಲದೆ
ಯಾರ ಕೂಗಿಗೂ ಕಿವಿಕೊಡದೆ
ಮುಂದೆಯೇ ಸಾಗುತ್ತಿರುವೇ
ಎಲ್ಲೋ ಓಡುತ್ತೀಯ ಓ ಕಾಲವೇ?
ನಿನ್ನ ಹಿಡಿದಿಡಲು ಬಂದ ನನಗೆ ಪೋಕಾಲವೇ?
ಆ ಮಸೀದಿಯ ಅಂಗಳದಂಚಿನಲ್ಲಿ
ಕೂತಿದ್ದಳು ಆ ಮುದುಕಿ
ಕಪ್ಪಗಿನ ಪರ್ದಾದೊಳಗಿಂದಲೇ
ಇಣುಕುವ ಅಗೋಚರಿತ ಮುಖವ
ಸುಡುಬಿಸಿಲ ಕಿರಣಗಳೊಂದೇ
ದಿಟವಾಗಿ ದಿಟ್ಟಿಸುತ್ತಿತ್ತು
ಈ ಹೊತ್ತಿಗೆ ಇದೆಲ್ಲ ಪರಿಪಾಟ
ಅಲ್ಲಲ್ಲಿ ಐದಾರರ ಕೂಟ
ಸೂಟು ಬೂಟುಗಳೆಲ್ಲವೂ
ನೋಡಿಯೇ ನೋಡದಂತಿದೆ
ಹಣೆ ಮೇಲೆ ಹರಿಯೂವುದು
ಬೆವರೋ ಕಣ್ಣೀರೋ ತಿಳಿಯದಂತಿದೆ
ಈ ಯಾತನೆ ಯಾಕೆ ಬೇಕೋ?
ಸುಖ ತೆರೆದ ಬಾಳಿಗಲ್ಲ
ದುಖಃವ ಹೋಗಲಾಡಿಸಲಷ್ಟೇ
ಎಡಕೈಯ್ಯ ಹಿಡಿತದಲ್ಲಿರುವ
ರಟ್ಟಿನ ಕಾಗದದಲ್ಲಿ ಕಾಣುತಿತ್ತು
ಅನಾಥ ನಾಲ್ಕು ಹೆಣ್ಣು ಮಕ್ಕಳ ಜೊತೆ
ಒಂಟಿಕಾಲಿನ ಗಂಡನ ಚಿತ್ರ
ಒಂದೆಡೆ ಕಷ್ಟದ ಬದುಕು
ಇನ್ನೊಂದೆಡೆ ಮಕ್ಕಳ ಕುರೂಪು
ದಕ್ಷಿಣೆಗೇ ಬೆಲೆಯಿರುವ ಬದುಕಲ್ಲಿ
ಬಾಳೇ ಅನರ್ಥ ವಾಗಿದೆ
ದಪ್ಪ ಪರ್ಸಿನೊಳಗಿದ್ದದ್ದು
ಬರೀ ಹಳೆಯ ಐದರ ನೋಟು
ಹೊರಬರುತಿರಲು ಪ್ರಕೃತಿಯು
ಅಪಹಾಸ್ಯದ ನೋಟವನಿಡುತ್ತಿತ್ತು.
ಗಂಟೆ ಎಂಟುವರೆಗೆ ಮುನ್ನ ಹೊರಡಲಿರುವ ಮಂಗಳ ಬಸ್ಸಿಗೆ ಕಾಯುತ್ತಿದ್ದಂತೇ ಇದುವರೆಗೆ ಕಂಡಿರದ ಸುಂದರಿ ಮುಖವೊಂದು ಗೋಚರಗೊಳ್ಳುತ್ತದೆ. ಅಲ್ಲಿಲ್ಲಿ ಅಶ್ಲೀಲತೆಗಳು ತುಂಬಿ ಬಣ್ಣ ಕಳಚಿಬಿಟ್ಟಿದ್ದ ಆ ಬಸ್ಟ್ಯಾಂಡ್ಗೆ ಅವಳು ಕಪ್ಪುಹಾಳೆಯ ಬಿಳಿ ಚುಕ್ಕೆಯಂತಿತ್ತು. ಸುಮಸುಂದರವಾಗಿ ಬೆಳ್ಳಗಿನ ಮುಖ, ಆಕರ್ಷಿತ ಕೂದಲುಗಳು ಅವನನ್ನು ಅವಳನ್ನೇ ನೋಡಿಸುವಲ್ಲಿ ಸ್ಥಗಿತಗೊಳಿಸಿತ್ತು. ಅವಳು ನೋಡಿಯೂ ನೋಡದಂತೆ ನಟನವಾಡುತ್ತಿದ್ದಳು. ಒಲವಿನ ಚಿತ್ರಣದ ರಾಜನಾಗಿ ಭಾವನೆಗಳ ಲೋಕದ ರಾಣಿ ಕದ ತಟ್ಟಿ ಬಂದಂತೆ ಮನದಲ್ಲೇ ಜೋಡಿಸತೊಡಗಿದ. ಇದ್ದಕ್ಕಿದ್ದಂತೆ ಎಂಟುವರೆಯ ಮಂಗಳ ಬಸ್ಸು ಹಗಲು ಕನಸಿಗೆ ನಾಂದಿಹಾಡಿ ತನ್ನ ಹತ್ತಿರ ಬಂದು ನಿಂತಾಗ ಈ ದಿನವೇಕೋ ಬಸ್ಸು ತುಂಬಾ ಬೇಗ ಬಂದಿತೆಂದು ಮನಸ್ಸು ಮಾತಾಡ ತೊಡಗಿತು.
ಮುಂದಿನ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಮಂಗಳ ಬಸ್ಸು ತುಂಬಾ ಲೇಟು ಎನ್ನುವಷ್ಟು ಮೊದಲೇ ಬಂದು ಬಸ್ಟ್ಯಾಂಡ್ ತಲುಪುತ್ತಿದ್ದ. ಆದರೆ ಅವಳು ಕೃತ್ಯಸಮಯವನ್ನು ಪಾಲಿಸುತ್ತಲೇ ಬಂದಿದ್ದಳು. ಐದಾರು ದಿನಗಳು ಹೀಗೇ ಮುಂದುವರಿಯಿತು. ಅನರ್ಥದಲ್ಲಿ ಕೊನೆಗೊಳ್ಳುವ ನೋಟಗಳು, ಮುಖದಲ್ಲಿ ಬೀರುವ ಚಿಗುರು ನಗೆಗಳು, ಅತ್ತ ಇತ್ತ ಪ್ರೇಮದ ಚಿಕ್ಕ ಹನಿಗಳು ಸಾಗುತ್ತಿತ್ತೇನೋ?
ಕಲಿಸಿ ಬೆಳೆಸಿದ ನನ್ನ ಎಲ್ಲಾ ಅಧ್ಯಾಪಕ ವೃಂದದವರಿಗೆ ಶಿಕ್ಷಕರ ದಿನಾಚರಣೆಯ ಶುಭಾಶಯಗಳು…
ಪ್ರೀತಿಸುತ್ತಿದ್ದರು ಅವರು
ಪ್ರೀತಿಸುತ್ತಿದ್ದರು
ಪ್ರೀತಿಯಿಂದಲೇ ದಂಡಿಸಿ
ಅಕ್ಷರ ಕಲಿಸುತ್ತಿದ್ದರು
ಶಿಕ್ಷಿಸುತ್ತಿದ್ದರು
ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಶಿಕ್ಷಿಸುತ್ತಿದ್ದರು
ಶಿಕ್ಷಣವನ್ನು ತಿಳಿಸಲು
ಶಿಕ್ಷಿಸುತ್ತಿದ್ದರು
ಸೆಲ್ಫಿ ಹುಚ್ಚು ಹುಟ್ಟುದು ಕಾಮನ್‌. ಅದಕ್ಕೆ ಅವರಿವರೆಂಬ ಹಂಗಿಲ್ಲ. ನಮ್ಮ ಪ್ರಧಾನಿ ಮೋದೀಜಿಯಿಂದ ಹಿಡಿದು ನಾನೂ ಸಮೇತ ಜನ ಸಾಮನ್ಯರೆಲ್ಲರೂ ಸೆಲ್ಫಿ ಪ್ರೀಯರೇ ಆಗಿರುತ್ತಾರೆ. ಒಂದೊಂದು ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬನೂ ಸೆಲ್ಫಿಗನಾಗಿಯೇ ಬಿಡುತ್ತಾನೆ. ಅದಕ್ಕೆ ಸುಂದರವಾದ ಮುಖವಿರಬೇಕೆಂದಿಲ್ಲ. ಇಂತಿಷ್ಟು ಯೋಗ್ಯತೆಯೂ ಇರಬೇಕಿಲ್ಲ. ಸೆಲ್ಫಿ ಕ್ಲಿಕ್ಕಿಸಬಲ್ಲ ಮೊಬೈಲೊಂದಿದ್ದರೆ ಸಾಕಾಗುತ್ತದೆ. ಅದರಲ್ಲಿ ಬಣ್ಣಬದಲಿಸುವ ಅಪ್ಲಿಕೇಶನ್ ಜೊತೆಗಿದ್ದರೆ ಅಲ್ಲೇ ಸೆಲ್ಫಿ ಹುಟ್ಟಿಬಿಡುತ್ತದೆ. ಅದೇ ಅವನನ್ನು ಅದರ ಪ್ರಿಯಕರ ನಾಗಿಸುತ್ತದೆ. ಮತ್ತೆ ಅದು ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಅನಿವಾರ್ಯವೂ ಆಗಿ ಬಿಡುತ್ತದೆ.
ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಮೀರಿ ಇತ್ತೀಚೆಗೆ ಹೊಸ ನಾವಿನ್ಯತೆಯ ಕೋಲು ಸೆಲ್ಫಿ ಹುಟ್ಟಿಕೊಂಡಿದೆ. ಚಿಕ್ಕದೊಂದು ಕೋಲು, ಉದ್ದ ಮಾಡಿದಾಗ ಉದ್ದವಾಗುತ್ತಾ ಹೋಗುತ್ತದೆ. ಅದರ ತುದಿಗೆ ಮೊಬೈಲನ್ನು ಸಿಕ್ಕಿಸಿ ಕೋಲಿನ ಕೊಡಿಯಲ್ಲಿನ ಕೊಂಡಿಯನ್ನು ಅದುಮಿದಂತೆ ತನ್ನ ನಗುಮುಖದ ಸೆಲ್ಫಿ ಹುಟ್ಟಿಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ. ಆ ಕೋಲನ್ನು ಸರಳವಾಗಿ ಹಿಡಿಯದೆ ವಿಶಾಲ ಕೋನದಲ್ಲಿ ಮುಖದಿಂದ ಸ್ವಲ್ಪ ಮೇಲೆತ್ತಿ ಹಿಡಿದರೆ ಇನ್ನೂ ಸಕ್ಖತ್ ಆಗಿ ಬಂದೀತು ಎನ್ನುವುದೇ ಜನರ ನಂಬಿಕೆ. ಇದು ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಗುಂಪು ಸೆಲ್ಫಿಯಲ್ಲಿ ಮಹತ್ತರವಾದ ಪಾತ್ರವನ್ನು ವಹಿಸುತ್ತದೆ. ಮೊಬೈಲ್ ಸಿಕ್ಕಿಸಬಲ್ಲ ಕೋಲಿಗೆ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ನ ಮೋನೊಪಾಡ್ ಎಂದೂ ಕರೆಯುತ್ತಾರೆ.
ಝಿಂದಗಿಯೆಂದರೆ…
ಮನಸು ಕಾಡುವ
ನುರೊಂದು ಕನಸು.
ಕನಸಲ್ಲಿ ಕಳೆಯುವ ಜೀವ.
ಸಿಡಿದೆದ್ದು ನೋಡಿದರೆ
ಉತ್ತರವಿಲ್ಲದ ಭಾವ.
ಝಿಂದಗಿಯೆಂದರೆ…
ಮುಳ್ಳು ಗಿಡದ ಗುಲಾಬಿ
ಹೂವಿನ ವಾಸನೆಗೆ ತಾಗಿದ
ನೋವಿನ ಮರೆತು
ಸಿಕ್ಕಿತೆಂದು
ರಾಜಿಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವುದು
ಝಿಂದಗಿಯೆಂದರೆ…
ಮಡುಚಿಟ್ಟ ಬಣ್ಣದ ಪುಸ್ತಕ.
ಒಳಗಿರುವ ಕವನದ
ಸಾಲುಗಳ ನೋವುಗಳು
ಹೊರಗೆ ಕಾಣಿಸದೆ
ಸುಂದರವಾಗಿರುವುದು
ಝಿಂದಗಿಯೆಂದರೆ…
ದಿಕ್ಕಿಲ್ಲದ ದಾರಿ
ಬಂದ ದಾರಿಯ ನೆನೆಪಿಸದೆ
ಮುಂದೆ ಸಾಗುವ ಹಂಬಲ.
ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಕಾಣದ ದಾರಿಯಲಿ
ಚಲಿಸಲು ಮನದ ಬೆಂಬಲ.
ಝಿಂದಗಿಯೆಂದರೆ…
ತಿಳಿಯದೆ ಆವರಿಸುವ ಮಳೆ
ಬಯಸಿದಾಗ ಬರದೆ
ಬಂದಾಗ ಬಯಸದೆ
ಹೊಂದಾಣಿಕೆಯಲ್ಲಿ
ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳುವುದು
ಅಪ್ಪಾ…
ನಿನ್ನ ನೆನಪುಗಳು
ಒಲವೊಳಗೇ
ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಹೆಜ್ಜೆಯಿಡುತ್ತದೆ
ನಿನ್ನ ದಿನದಂದು
ಒಂದೆರಡು ಹೇಳದಿದ್ದರೆ
ಪ್ರೀತಿಯಿಲ್ಲವೆಂದಾಯಿತೇ…
…
ಅಪ್ಪಾ…
ಅಂದು ಬಿಟ್ಟ ಬಾಸುಂಡೆಗೆ
ನನ್ನದು ಕೋಪಿತ ನೋವಾಗಿತ್ತು
ಆ ನೋವಿಗೆ ಅರ್ಥವಿದೆಯಿಂದು
ಕಾಲ ತಿಳಿಸಿಹೇಳಲು
ಕಾಲವೇ ಬೇಕಾಯಿತು
…
ಅಪ್ಪಾ…
ಜೇಬೊಳಗವಿತು ಕುಳಿತ
ನಾಕಾಣೆಯ ಪೆಪ್ಪರಮೆಂಟಿನ ರುಚಿ
ಇಂದ ನೂರ ನೋಟಿಗಿಲ್ಲವಲ್ಲ
ಅಂದು ನೀನು ಕೊಡಿಸಿದ್ದ
ಶೂಂಟಿ ಮಿಠಾಯಿಯ ಸವಿ
ಇಂದ್ಯಾವುದೂ ಸಿಗೂದಿಲ್ಲವಲ್ಲ
….
ಅಪ್ಪಾ…
ನಿನ್ನ ಪ್ರೀತಿ ಅಪಾರ
ಬೆಲೆ ಕಟ್ಟಲಾಗದ ಮುತ್ತು
ಕ್ಷಮಿಸು… ಮನ್ನಿಸು….
ತಪ್ಪನ್ನು ತಿದ್ದಿದಾಗ
ತಪ್ಪು ಭಾವಿಸಿದ್ದಕ್ಕೆ,
ನಿನಗೆ ಪ್ರತಿಯಾದ ಪ್ರೀತಿ
ನನ್ನೊಳಗಿಂದ ಹೊರಹೊಮ್ಮದಿದ್ದಕ್ಕೆ…
.
.
.
ನೀನೊಂದಿಷ್ಟು ದೂರವಾದಗ ನಿನ್ನ ನೆನಪುಗಳು ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಕಾಡತೊಗುತ್ತದೆ. ಸನಿಹವಿರುವಾಗ ನಿನ್ನ ಮಾತುಗಳನ್ನು ಆಕ್ರಮಿಸಿದ್ದೆ, ಕೋಪಿತಗೊಂಡಿದ್ದೆ. ಮಾತುಗಳೊಳಗೆ ಜಗಳಕ್ಕಿಳಿದಿದ್ದೆ. ಈಗ ಅದೆಲ್ಲವು ಸ್ವಾರ್ಥವೆಂದೆನಿಸುತ್ತದೆ. ಅದಕ್ಕೆಲ್ಲ ಸಂತಾಪಿಸುತ್ತಿರುವೆ. ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಕಳೆದು ಅಂದು ಮಲಗಿದ್ದಂತೆ ನಿನ್ನ ಮಡಿಲಲ್ಲಿ ಮಗುವಾಗಿ ಮಲಗಬೇಕೆಂದೆನಿಸುತ್ತದೆ.
ಅಂದು ಧಾರಾಪಾತವಾಗಿ ಬಂದು ಒದ್ದೆ ಮಾಡಿದ್ದ ಮಳೆಗೆ ನನ್ನ ಹಣೆಯ ಮೇಲೆ ಮೂಡಿದ ನೆನೆಯ ಹನಿಗಳನ್ನು ಒರೆಸಲು ನಿನ್ನ ಮುದ್ದು ಕೈಗಳು ಚಡಪಡಿಸುತ್ತಿತ್ತು. ಹರಿದ ಯುನಿಫೋರ್ಮಿಗೆ ನೀನೇ ಹೊಲಿಗೆಗಾರ್ತಿ ಯಾಗಿದ್ದೆ. ತುಂಡಾದ ಚಪ್ಪಲಿಗೇ ನೀನೇ ಚೆಪ್ಪುಗುತ್ತಿಯಾಗಿದ್ದೆ. ತಲೆ ತಟ್ಟಿ ತಡವಿ ಬಾರದ ನಿದ್ದೆಗೆ ಸ್ವಾಗತಿಸಲು ನಿನ್ನ ನಿದ್ದೆಗಳನ್ನು ಅಡವಿಟ್ಟಿದ್ದೆ. ರವಿ ಏಳುವುದಕ್ಕೂ ಮುನ್ನ ಬೆಳ ಬೆಳಗ್ಗೆನೇ ಎದ್ದು ರುಚಿಯ ರೊಟ್ಟಿಯ ಜೊತೆ ರುಬ್ಬಿದ ಚಟ್ನಿಯನ್ನೂ ತಯಾರಿಸಿ ತಿನ್ನಿಸುತ್ತಿದ್ದೆ.
ಅಷ್ಟೇನು ಕಲಿತವಳಲ್ಲ. ಆದರು ದಾಂಪತ್ಯದಲ್ಲಿ ಪಿ,ಎಚ್,ಡಿ ಪಡೆದವಳು. ಅಷ್ಟೇನು ಸುಂದರಿಯಲ್ಲ. ಆದರು ಮನದೊಳಗೆ ಅಪ್ಸರೆಯಾಗಿದ್ದಾಳೆ. ಮಮತೆಯಲ್ಲಿ ನಿನ್ನನ್ನು ಎಲ್ಲೆ ಮೀರುವವರಿಲ್ಲ. ನೀನು ತೋರಿದ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಪ್ರೀತಿಗೂ ಹೊಟ್ಟೆಗಿಚ್ಚಾಗಿರ ಬಹುದು. ನೀನ್ನ ಸ್ನೇಹದಿಂದ ಸ್ನೇಹಕ್ಕೂ ಮೊದಲೆನಿಸಿರಬಹುದು.
ನಿನ್ನೊಳಗೆ ನೂರಾರು ನೋವುಗಳಿವೆ. ಒಂದೂ ಹೊರಗೆ ತೋರ್ಪಡಿಸುವಂತಿರಲಿಲ್ಲ. ಯಾವ ಬೇಸರದಲ್ಲೂ ಮುಖದಲ್ಲಿ ರೋಚಕ ನಗುವಿತ್ತು. ಸದಾ ಲವಲವಿಕೆಯಿಂದ ಕೂಡಿತ್ತು. ನನ್ನ ಸಂತೋಷಕ್ಕಾಗಿ ತನ್ನ ಸಂತೋಷಗಳಿಗೆಲ್ಲಾ ರಾಜೀನಾಮೆ ನೀಡಿದ್ದಾಳೆ. ಅಮ್ಮಾ… ನಿನ್ನ ಪ್ರೀತಿಗೆ ಕೊನೆಯೆಂಬುದೇ ಇಲ್ಲ! ಅದನ್ನು ಅಳೆಯುವ ಮಾಪನಗಳೇ ಇಲ್ಲ.. ಆ ಋಣವನ್ನು ಹೇಗೆ ತೀರಿಸಲಿ ನಾನು…
ಖಾಲಿ ಹಾಳೆಯೊಳಗೆ
ಅಕ್ಷರ ತುಂಬಿಸುವಾಸೆ
ಎಲ್ಲೋ ಹುಟ್ಟ ಬೇಕಿದ್ದ
ಕವನದ ಸಾಲುಗಳು
ನನ್ನ ಹುಡುಕಿ ಬೆನ್ನೇರಿದೆ
ಆಗಸಕ್ಕೆ ಏಣಿಯಿಟ್ಟ
ಮನವು ಮಥಿಸಿ
ಮೌನದಲ್ಲೇ ಮುದುಡಿ ಬಿದ್ದಿದೆ
ಮೋಡಗಳು ತಡೆಹಿಡಿದು
ಹಿಂದೆ ದೂಡಿದೆ
ಜೊತೆಗೊಂದಿಷ್ಟು
ಅಂಧಕಾರದ ಅಂತರ್ನಾದ.
ಕೆಲವೊಂದು
ಸುದ್ದಿಗಳು ಸದ್ದಿಸಿದಾಗ
ಒಲವಿಗೆ ಒಂತರಾ
ನೆಮ್ಮದಿ, ಅತ್ಯುತ್ಸಾಹ ಭಾವ
ಪವಿತ್ರತೆಯ ವಿಶೇಷ ಸಹಾನುಭೂತಿಯ ತಿಂಗಳು ರಂಜಾನ್ ಸಮೀಪಿಸುತ್ತಿದೆ. ನೈಜ ಮುಸ್ಲಿಂನ ಪಾಲಿಗೆ ರಮಳಾನ್ ಎಂದರೆ ಪುಣ್ಯಗಳ ಕೊಯ್ಲುಕಾಲ. ಇತರ ತಿಂಗಳುಗಳಿಂದ ವ್ಯತ್ಯಸ್ಥಗೊಂಡು ತನ್ನ ಆಟೋಟಗಳನ್ನೆಲ್ಲ ಬದಿಗೊತ್ತಿ ಇಬಾದತ್ ನಲ್ಲಿ ಕಳೆಯಬೇಕಾದ ದಿನಗಳಾಗಿದೆ. ಈ ತಿಂಗಳಿಗೆ ಇನ್ನೂ ಹಲವಾರು ಪ್ರತ್ಯೇಕತೆಗಳಿವೆ. ಎಲ್ಲೂ ಸಾಟಿಯಿಲ್ಲದ ಗ್ರಂಥ ಪವಿತ್ರ ಖುರ್ಆನ್ ಅವತೀರ್ಣ ಗೊಂಡದ್ದೂ ಇದೇ ತಿಂಗಳಲ್ಲಾಗಿದೆ. ಸ್ವರ್ಗದ ಬಾಗಿಲು ತೆರೆದು ಕೊಳ್ಳಲಿರುವೂದು ಮತ್ತು ನರಕದ ಬಾಗಿಲು ಮುಚ್ಚಲ್ಪಡುವುದು. ಇಬ್ಲೀಸ್ ನನ್ನು ಬಂದಿಸಲ್ಪಡುವೂದು. ಇತರ ದಿನಗಳಿಗಿಂತ ಇಬಾದತ್ ಗಳಿಗೆ ಪ್ರತಿಫಲಗಳು ಹೆಚ್ಚಿರುವುದು. “ಲೈಲತುಲ್ ಖದ್ರ್” ಎನ್ನುವ ಸುಂದರ ರಾತ್ರಿ ಯೂ ಈ ತಿಂಗಳಲ್ಲಿದೆ. ಈ ತಿಂಗಳಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬ ಮುಸಲ್ಮಾನನಿಗೂ ಉಪವಾಸ (ಸೌಮ್) ಕಡ್ಡಾಯವಾಗಿದೆ. ಪ್ರಭಾತಕಾಲದಿಂದ ಸೂರ್ಯಾಸ್ತಮಾನದ ವರೆಗೆ ಅನ್ನ ಪಾನೀಯಗಳನ್ನು ತ್ಯಜಿಸುವುದು, ಕೆಟ್ಟ ಚಟಗಳಿಂದ ದೂರ ವಾಗಿರುವುದು, ಹಗಲು ರಾತ್ರಿಗಳಲ್ಲಿ ಇಬಾದತ್ ಗಳಿಗೆ ಹೆಚ್ಚು ಮಹತ್ವ ನೀಡುವುದು, ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬ ಮುಸಲ್ಮನನ ಆಚಾರ ವಾಗಿದೆ…
“ವ್ರತವು ಮಾನವ ಮನಸ್ಸಿನ ಅಸ್ವಸ್ಥತೆ ಗಳನ್ನು ದೂರವಾಗಿಸುವುದರ ಜೊತೆಗೆ ಮನುಷ್ಯನನ್ನು ಆರೋಗ್ಯಕರವಾಗಿಯು ಮಾನಸಿಕವಾಗಿಯೂ ಸುಧಾರಿಸುತ್ತದೆ” ಎನ್ನುವ ಗಾಂಧೀಜಿಯವರ ಮಾತು ಅಕ್ಷರಶಃ ನಿಜವಾಗಿದೆ. ಉಪವಾಸ ಎನ್ನುವಾಗ ಅದು ಬರೀ ಇಸ್ಲಾಮಿನ ಆಚಾರ ಮಾತ್ರವಲ್ಲ. ಚಿಂತಕನಿಗೆ ಅದರಲ್ಲಿ ತುಂಬಾ ನಿದರ್ಶನಗಳಿವೆ. ” ಮನುಷ್ಯ ತಿಂಗಳಿಗೊಮ್ಮೆ, ಎರಡು ಬಾರಿ ಸಂಪೂರ್ಣ ನಿರಾಹಾರನಾಗಿರಲು ಕಲಿತರೆ ಅನಾರೋಗ್ಯದ ನಿಮಿತ್ತ ವೈದ್ಯರ ಬಳಿ ಹೋಗಬೇಕಾದ ಅಗತ್ಯವಿಲ್ಲ. ಉಪವಾಸವೇ ದೊಡ್ಡ ಚಿಕಿತ್ಸೆಯಾಗಬಹುದು” ಎಂದು ಜಗತ್ಪ್ರಸಿದ್ದ ಶಸ್ತ್ರ ವೈದ್ಯ ಅಲೆಕ್ಸೀಸ್ ಕಾರೆಲ್ ತನ್ನ Man the unknown ಎಂಬ ಖ್ಯಾತ ಕೃತಿಯಲ್ಲಿ ಹೇಳುತ್ತಾರೆ.
ಓದನ್ನು ಮುಂದುವರೆಸಿ
ಅಹಿಂಸೆಯ ನೆಪದಲ್ಲಿ
ಹಿಂಸೆಯೇ ಹೊರಡಿಸಿದ
ಬರ್ಮಾದ ಜನತೆಗಿದೆಯೇ
ಬುದ್ಧನ ಆದರ್ಶ?
ಪಾಪ ಬುದ್ದನೇನುಮಾಡಿದ?
ಬುದ್ದಿಯಿಲ್ಲದವನ ಬದ್ದತೆಗೆ
ಬುದ್ಧನ ಅನುಯಾಯಿ
ಎನ್ನಲೂ ನಾಚಿಕೆಪಡುತಿದೆ
ಅಂಗೂಲಿಮಾಲೆಯ
ಪರಿವರ್ತಿಸಿ ಗೆದ್ದ ಬುದ್ಧನ
ಜನತೆಯ ಮನ ಪರಿವರ್ತಿಸಲು
ಬದ್ದ ಬುದ್ದನಿದೇಯೇ ಇಲ್ಲಿ?
ಇರುಳಿನ ಸೂರ್ಯ ನೀನು
ಕೋಟಿ ಜೀವದ ಮಾತೃಭಾವ
ಮರುಕಳಿಸು ತಿಳಿಸ ಬಾರೋ
ನಿನ್ನ ತತ್ವವನು ಸುಟ್ಟ ಕೆಟ್ಟ ಜನತೆಗೆ..
ವೋಟಿಗಾಗಿ ಓಟ ಪ್ರಾರಂಭಗೊಂಡಿದೆ. ಮನೆ ಕಡೆಗಿರುವ ಕಾಲುದಾರಿ ಬಾಯಿಪಾಟ ವಿದ್ದಂತಿದೆ. ಕಾಣದೇ ಇದ್ದ ಮುಖಗಳ ಪರಿಚಯವಾಗುತ್ತಿದೆ. ಕೈಗಳು ಸಲಾಂ ಹೊಡಿಯುತ್ತಿದೆ. ಮುಖದಲ್ಲಿ ಇದು ವರೆಗೆ ಕಾಣದ ಪ್ರೀತಿ ಸ್ನೇಹ ಗಳು ತುಂಬಿ ಬರುತ್ತಿದೆ. ಕಾರಣ ವೊಂದೇ ವೋಟು, ವೋಟು.
ಇದೆಲ್ಲವೂ ವೋಟು ಮುಗಿಯುವ ತನಕ ಮಾತ್ರ. ಮತ್ತೆ ವೋಟು ಎಣಿಸುವ ತವಕ. ಈ ಮುಖಗಳು ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಪರಿಚಯವಾಗಬೇಕಾದರೆ ನಂತರದ ವೋಟಿಗಾಗಿ ಕಾಯಬೇಕಾಗಿರುತ್ತದೆ. ಈ ಪ್ರೀತಿಯೆಲ್ಲವೂ ನಂದಿ ಪರಿಚಯವಿರುವ ಮುಖವು ಅಪರಿಚಿತ ವಾಗುತ್ತದೆ. ಅಂದು ಮಾತು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದ ತುಟಿಗಳು ಹೇಳಿದ ನಮಸ್ಕಾರಕ್ಕೆ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯಿಸಲೂ ಅಂಜಿಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ. ಮತ್ತೆ ಅದರ ನೆನಪು ಕಾಣಿಸುವೂದು ಸರಕಾರಿ ಬಸ್ಸಿನ ಟಿಕೆಟ್ ನಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರವಾಗಿರುತ್ತದೆ. “ಮತದಾನ ನನ್ನ ಹಕ್ಕು ಅದನ್ನು ನಾನು ಚಲಾಯಿಸುವೆ” ಎಂಬ ಸ್ವರ್ಣಾಕ್ಷರದಲ್ಲಿ ಬರೆದ ಬರಹಗಳು ಮಾಸಿಹೋಗುವೂದೇ ಇಲ್ಲ. ಓದನ್ನು ಮುಂದುವರೆಸಿ
ಮಾಂಕು × ತಿಮ್ಮ -೧
ಮಾಂಕು ಮತ್ತು ತಿಮ್ಮ ಇಬ್ಬರೂ ಹಳೆಯ ಮೂರನೇ ತರಗತಿಯ ಕ್ಲಾಸ್ಮೇಟ್ ಮತ್ತು ನೆರೆಮನೆಯವರು. ಮಾಂಕು ಬಡವ, ಕೀಳುಜಾತಿ, ಗುಣವಂತ ತಿಮ್ಮ ಧನಿಕ, ಸ್ವಾರ್ಥಿ ಹೀಗೆ ಎಲ್ಲದರಲ್ಲೂ ವಿರುದ್ಧ ವಾಗಿದ್ದ. ಆದರೇನಂತೆ ತಿಮ್ಮನಿಗೆ ಆನಂದ,ನೆಮ್ಮದಿ, ಸಂತೋಷಗಳೇನು ಇಲ್ಲದ ಬದುಕಾಗಿತ್ತು. ಹೆಂಡತಿ ಕೋಪಿಸಿ ಮನೆಗೆ ಮರಳಿದ ಕಾರಣ ಮನೆಕೆಲಸ ಗಳೆಲ್ಲ ಇವನ ತಲೆಮೇಲಾಗಿತ್ತು. ಸ್ವಲ್ಪ ಕೆಲಸ ಮಾಡಿದಾಗಲೇ ಕಾಲು ನೋವೂಬಂದಿತ್ತು. ಎಂದಿನಂತೆ ತೋಟದಲ್ಲಿ ಅಡಿಕೆ ಹೆಕ್ಕುತ್ತಿರುವ ಮಾಂಕುವನ್ನು ನೋಡಿದ ತಿಮ್ಮ ಏ.ಸಿ ರೂಮಿನಿಂದ ಇಣುಕುತ್ತಾ
ಹೇ ಮಾಂಕೂ ನೀನು ಹಿಂದಿನಂತೇ ಇದ್ದೀಯಲ್ಲ. ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಕಳೆದುಕೊಂಡಿದ್ದೀಯಲ್ಲ.
ಮಾಂಕು ತಿರುಗಿ ಪ್ರಶ್ನಿಸಿದ
ತಾವು ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಗಳಿಸಿದ್ದೀರೇನೋ?
ಮತ್ತೆ ಮಾಂಕುತಿಮ್ಮರ ಮಾತು ಮುಂದುವರಿಯಲಿಲ್ಲ.
ಮಾಂಕುತಿಮ್ಮ – ೨
ತಿಮ್ಮ ಮೊದಲ ಮನೆಯಂತೇ ವೋಟು ಕೇಳಲು ಮಾಂಕುವಿನ ಮನೆಗೆ ಹೊರಟ..
ಮೂಲೆಯಲ್ಲಿ ಕೂತಿದ್ದ ನಾಯಿ ಬೌ ಬೌ ಅಂದಿದ್ದು ಮಾತ್ರ ನೆನಪಿತ್ತು. ಮನೆಯ ಮೂಲೆಯಲ್ಲಿ ಕೂತು ತಡವಿ ನೋಡುವಾಗ ಕಾಲುನೋವು ಕಾಣದಾಗಿತ್ತು.
ಯಾರಯ್ಯ ನೀನು?
ಮಗನ ಪ್ರಶ್ನೆಗೆ
ತಾಯಿ ಮೌನಿಯಾಗಿದ್ದಳು.
ತನ್ನ ತಾನಾಗಿಸುವಲ್ಲಿ
ಅವಳ ಪಾತ್ರವ
ಹೇಳಲು ಹಿಂಜರಿದಿದ್ದಳು.
ಕುಡಿದು ಬಂದು
ಬಡಿದಾಗಲೂ
ಪ್ರೀತಿಯನ್ನು ಬಡಿಸುತ್ತಿದ್ದಳು.
ಎಷ್ಟು ನೋಯಿಸಿದರೂ
ಅವನ ಬರುವಿಕೆಗಾಗಿ
ಅವಳು ಕಾಯುತ್ತಿದ್ದಳು.
ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಮೀರಿ
ವೃದ್ದಾಶ್ರಮಕ್ಕೆ ಸೇರಿಸಿದಾಗ
ಅವಳು ಮೌನದಲ್ಲೇ
ನಗು ಬೀರುತ್ತಿದ್ದಳು.
ತಾಯಿಗಿಂತ ಅವನು
ತುಂಬಾನೇ ಬೆಳದು ಬಿಟ್ಟಿದ್ದ.
ಅವನ ಮಗ ಈಗ ಕೇಳುತ್ತಿದ್ದಾನೆ.
ಯಾರಯ್ಯ ನೀನು?…
ಇದೀಗ ಐದು ವರ್ಷಗಳು ಕಳೆಯಿತು. ನೂರಾರು ಕನಸುಗಳನ್ನು ಕಂಡಿದ್ದ ಮನಸುಗಳನ್ನು ಬೆಚ್ಚಿಬೀಳಿಸಿದ್ದ ಘಟನೆಯಾಗಿತ್ತು. ಬಯಸಿದ್ದ ಬಯಕೆಗಳೆಲ್ಲವು ಬೆಂದು ಬೂದಿಯಾಗಿತ್ತು. ಕಾಣಲು ಆತುರ ಪಡುತ್ತಿದ್ದ ಕಣ್ಣುಗಳು ಮುಂದೆಂದೂ ಕಾಣದಂತೆ ಕಣ್ಣೀರು ಸುರಿಸಿತ್ತು. ೨೦೧೦ ಮೇ ೨೨ ರ ಮಂಗಳೂರಿನ ವಿಮಾನ ಅಪಘಾತದ ದಿನವು ಎಂದೂ ಮರೆಯಲಾಗದ ಕರಾಳ ದಿನವಾಗಿ ಉಳಿಯಬೇಕಾಯಿತು. ತನ್ನವರ ಸುಖಕ್ಕಾಗಿ ಮರುಭೂಮಿಯ ಸುಡು ಬಿಸಿಲ ಬೇಗೆಯಲ್ಲೂ ಕಾರ್ಪಣ್ಯಗಳನ್ನು ಸಂತೋಷವಾಗಿಸಿ ತಾಯ್ನಾಡಿನ ಮಣ್ಣಿಗೆ ತಲುಪಲು ನಿಮಿಷಗಳು ಬಾಕಿಯಿರುವಾಗಲೇ ಅವನ ವಿಧಿಯ ಮುಂದೆ ಶರಣಾಗಬೇಕಾಯಿತು. ಓದನ್ನು ಮುಂದುವರೆಸಿ
ಜಯಿಸಿರೋ ಮನದಲ್ಲಿ
ಛಲವೊಂದು ಹಿಂದಿದೆ
ಸೋತಿರೊ ದೇಹವಲ್ಲಿ
ಮತ್ತೆ ಎದ್ದು ನಿಂತಿದೆ
ಬಾಣಮುಂದೆ ಸಾಗುವಲ್ಲಿ
ಹಿಂದೆಯಿಷ್ಟು ಎಳೆದಿದೆ
ಬಗ್ಗಿ ನಿಂತ ಗೆಲ್ಲಿನಲ್ಲಿ
ಮತ್ತೆ ಬಾಣಮಾಡಿದೆ
***
ಪ್ರೀತಿಯಿರೋ ಮನದಲ್ಲಿ
ಕೋಪವೊಂದು ಜೊತೆಗಿದೆ
ಕೋಪವಿರೋ ಮನುಜನಲ್ಲಿ
ಪ್ರೀತಿಯೂ ಸನೀಹವಿದೆ
ಗುಲಾಬಿ ಕೀಳುವಲ್ಲಿ
ಮುಳ್ಳೊಂದು ತಾಗಿದೆ
ಹೂವಿನ ಪರಿಮಳದಲ್ಲಿ
ನೋವಿನ್ನೂ ಮರೆತಿದೆ
***
ಕಷ್ಟಪಡೋ ಮನುಜನಲ್ಲಿ
ಸುಖವೊಂದು ಮುಂದಿದೆ
ಸುಖವಿರೋ ಮನೆಯಲ್ಲಿ
ಶಾಶ್ವತವೋ ಮರೆದಿದೆ
ಬಿದ್ದ ಕಡ್ಡಿ ಚೂರಿನಲ್ಲಿ
ಹಕ್ಕಿ ಗೂಡ ಕಟ್ಟಿದೆ
ಗಾಳಿಯೊಂದು ಬೀಸಿದಲ್ಲಿ
ಬಿಳಲಿರೋ ಮರೆತಿದೆ
ಅವನಿರುವುದು ಫುಟ್‌ಪಾತಿನಲ್ಲಿ. ಎರಡು ಕಡೆಯಿಂದಲೂ ಟ್ರೈನ್ ಶತ ವೇಗದಲ್ಲಿ ಓಡುತ್ತಿದೆ. ನಡುವಲ್ಲಿ ಸ್ಥಗಿತವಾಗಿರುವ ಟ್ರೈನಿನಲ್ಲಿ ಅವನು ಮಲಗಿ ನಿದ್ರಿಸುತ್ತಿದ್ದಾನೆ. ಅವನ ನಿದ್ರೆ ಕೂಡಾ ಅದರಷ್ಟೇ ವೇಗದಲ್ಲಿದೆ. ಟ್ರೈನಿನ ಸದ್ದಿನಲ್ಲಿ ಅವನು ಗೊರಕೆ ಹೊಡೆಯುವ ಸದ್ದು ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ಕೇಳಿಸುತ್ತಿಲ್ಲ. ಅವನಿಗೆ ರೋಗ ಹತ್ತುವುದಿಲ್ಲ. ನೊಣ ಕಚ್ಚುವುದಿಲ್ಲ. ಜಿಮ್ ಗೆ ಹೋಗದೇ ಸಿಕ್ಸ್ ಪಾಕನ್ನೂ ತನ್ನದಾಗಿಸಿ ಕೊಂಡಿದ್ದಾನೆ. ವೇದನೆ, ಯಾತನೆ, ದುಖಃ, ನೋವು ಒಂದೂ ಅವನ ಮುಖದಲ್ಲಿಲ್ಲ. ಯಾರದೋ ನೆರಳಿನಲ್ಲಿ ಕೆಲಸಮಾಡಿ ಅಂದಿಗೆ ಬೇಕಾದುದನ್ನು ಅಂದೇ ಸಂಪಾದಿಸಿ ಕೈತೊಳೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ. ಬೆಳಗೆಯಾಗುವ ಮುನ್ನ ಎಚ್ಚೆತ್ತು ಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ. ರಾತ್ರಿಗೂ ಮುನ್ನ ನಿದ್ದೆ ಮಾಡುತ್ತಾನೆ. ಎರಡು ಮೂರು ದಿನದಿಂದ ವೀಕ್ಷಿಸುತ್ತಿದ್ದ ನನಗೆ ಅಚ್ಚರಿಯಾಯಿತು. ಫ್ಲಾಟ್ ಫಾರ್ಮಿನ ಬಳಿ ಕೂತ ಕ್ಷಣ ಮಾತ್ರಕ್ಕೆ ಕೊದು ಗಳ ಗುಂಪೊಂದು ನನ್ನ ಕಾಲನ್ನು ಸುತ್ತಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿತ್ತು. ಅವನು ಮತ್ತು ನನ್ನ ನಡುವೆ ಬೇದ ಬಾವ ತೋರಲು ಕುದುವಿಗೆ ಮನಸ್ಸಾದರೂ ಯಾಕೆ ಬಂತು? ಎಲ್ಲದಕ್ಕೂ ವಿಚಿತ್ರ ಅನ್ನಿಸಿದ್ದು ಅವನ ನಿದ್ದೆಯಾಗಿತ್ತು. “ಚಿಂತೆಯಿಲ್ಲದವನಿಗೆ ಸಂತೆಯಲ್ಲೂ ನಿದ್ದೆ ” ಎಂಬ ಗಾದೆಯ ಅರ್ಥ ಇವನೇ ಆಗಿರಬೇಕು ಎಂದು ಅನಿಸುತ್ತಿತ್ತು. ಸಿಕ್ಕಿದ ಇಂತಿಷ್ಟು ಹಣದಲ್ಲಿ ಇವನ ಜೀವನ ಸಾಗುತ್ತಿದೆ. ಅವನು ಏನನ್ನು ಸ್ವಂತವಾಗಿಸಿ ಕೊಂಡಿಲ್ಲ. ಯಾರ ನೋವಿಗೂ ಯಾರ ತಂಟೆಗೂ ಇವನು ಅಡ್ಡಿಯಾಗದೆ ತಾನಾಯ್ತು ತನ್ನ ಪಾಡಾಯ್ತು ಎಂದು ಜೀವಿಸುತ್ತಿದ್ದಾನೆ.
ಹಣವೇ ಮೇಲೆಂದು ಭಾವಿಸಿದವರಿಗೆ ಇವನೊಂದು ಸೂಕ್ತ ಉದಾಹರಣೆಯಾಗಿದೆ. ಹಣ ಬೇಕು ಜೀವಿಸಲು ಆದರೆ ಹಣವೇ ಜೀವನವಾಗಬಾರದು. ಹಣಗಳಿಸುವ ಬ್ಯುಸಿ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಕೆಲವರ ನಿದ್ದೆ, ಸಂತೋಷ, ನೆಮ್ಮದಿ, ಆನಂದ, ಸಂಬಂಧಗಳು ಕ್ಷೀಣಿಸುತ್ತಲಿರುತ್ತದೆ. ಧನಿಕನು ಏಸಿ ರೂಮಲ್ಲಿ ಮಲಗಿದ್ದರು ಒಂತರಾ ನಿದ್ರಾಹೀನತೆ ಕಾಡ ತೊಡಗುತ್ತದೆ. ನಾಲ್ಕು ಕಡೆಯಿಂದಲೂ ಟೆನ್ಷನ್ ಗಳ ಕಾಟ ಇನ್ನೂ ಹಲವು ಪ್ರಾಬ್ಲಮ್ ಗಳು ಇವನ ನೆಮ್ಮದಿಯನ್ನು ತಿನ್ನತೊಡಗುತ್ತದೆ. ಗಳಿಸಿದ ಹಣದಲ್ಲಿ ನ್ಯಾಯ ನೆಮ್ಮದಿಗಳಿಲ್ಲದಿದ್ದರೆ ಮತ್ತೆಷ್ಟು ಗಳಿಸಿದ್ದರು ಏನು ಲಾಭ? ಚಿಂತೆಯಲ್ಲೇ ಚಿತೆಯಾಗುತ್ತಿರುವ ಇವನ ಜೀವನಕ್ಕಿಂತ ಅವನ ನಿದ್ದೆಯೆಷ್ಟು ವಾಸಿಯಲ್ಲವಾ? ಪ್ರಸ್ತುತ ವರ್ತಮಾನವು ಹಣಕ್ಕಾಗಿ ಅಡ್ಡದಾರಿಗಳನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳುವ ಜನರು ಹೆಚ್ಚಾಗುತ್ತಿದೆ. ಆಸ್ತಿಗಾಗಿ ಕುಟುಂಬಗಳು ದೂರವಾಗುತ್ತಿದೆ. ಮಾತಾಪಿತರು ಅನ್ಯರಾಗುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಹೆಣ್ಣು ವ್ಯವಹಾರದ ಸರಕಾಗುತ್ತಿದ್ದಾಳೆ. ಮಾನ ಮಾರಾಟವಾಗುತ್ತಿದೆ. ಅಧಿಕಾರಿಗಳು ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರವನ್ನು ಕೆಲಸವಾಗಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ. ಹಣದ ಮುಂದೆ ನ್ಯಾಯ ಮೂಕವಾಗುತ್ತಿದೆ. ಅಪರಾಧಿ ನಿರಪರಾಧಿ ಯಾಗುತ್ತಾನೆ. ದರೋಡೆ, ಕೊಲೆ, ಸುಳಿಗೆ ಗಳು ದಾಪುಗಾಲಿಡುತ್ತಿದೆ. ಅಪರಾಧ ಗಳು ಮನೆಮಾಡಿಕೊಂಡಿವೆ. ದುಡ್ಡೇ ದೊಡ್ಡಪ್ಪನಾಗಿ ಬಾಕಿಯೆಲ್ಲವು ಅದರ ಮಕ್ಕಳಾಗುತ್ತಿದೆ. ಆದರೆ ಇದರ ಮುಂದೆ ಪ್ರೀತಿ, ಸ್ನೇಹ, ಸಹನೆ, ಮಾನವೀಯತೆ, ವಿಶ್ವಾಸ, ಧಾರ್ಮಿಕತೆ ಗಳೆಲ್ಲವೂ ಮಾಯವಾಗುತ್ತಿದೆ. ಹಣವೊಂದೇ ಗುರಿ ಬಾಕಿಯೆಲ್ಲವೂ ಆಡುಮಾತಿಗೇ ಸೀಮಿತ ಗೊಳ್ಳುತ್ತಿದೆ. ಓದನ್ನು ಮುಂದುವರೆಸಿ
ಶಹೀದೇ ಮಿಲ್ಲತ್ ಟಿಪ್ಪು ಸುಲ್ತಾನ್ (ನ.ಮ) ಸ್ವತಂತ್ರ ಭಾರತಕ್ಕಾಗಿ ಬ್ರಿಟಿಷರ ವಿರುದ್ಧ ರಕ್ತ ಚೆಲ್ಲಿ ವೀರ ಮರಣ ಹೊಂದಿದ ಐತಿಹಾಸಿಕ ದಿನವಿದು. ಭಾರತೀಯ ದೇಶಾಭಿಮಾನಿಗಳ ಪಾಲಿಗೆ ಇಂದು ಕಣ್ಣೀರಿನ ಕಪ್ಪು ದಿನವಾಗಿದೆ. ಶೇರ್-ಎ-ಮೈಸೂರ್ (ಮೈಸೂರಿನ ಹುಲಿ) ಎಂಬ ಅಂಕಿತ ನಾಮದಿಂದ ಪ್ರಸಿದ್ಧಿ ಪಡೆದ ಟಿಪ್ಪು ಸುಲ್ತಾನ್ ೧೭೭೯ ಮೇ-೪ ರಂದು ನಮ್ಮ ಭಾರತ ಮಣ್ಣಿಗಾಗಿ ಹೋರಾಡುತ್ತಾ ಹುತಾತ್ಮರಾದರು.
ಅಲ್ಲಾಹನು ಅವರ ಜೊತೆ ನಮ್ಮನ್ನು ಸ್ವರ್ಗಲೋಕದಲ್ಲಿ ಒಂದು ಗೂಡಿಸಲಿ….
ಎಂಟು ಜ್ಞಾನಪೀಠಗಳ ಹೆಮ್ಮೆ ನಮ್ಮ ಕನ್ನಡ ಸಾಹಿತ್ಯ ಲೋಕ..
A daily selection of the best content published on WordPress, collected for you by humans who love to read.
< A space to showcase multiple rays of love >
"İlahi Ente Maksudi ve Rızake Matlubi"
ನನ್ನ ಕಿತಾಪತಿಗಳ ಜಗತ್ತು...
